Dünyada uygulanmakta olan sistemler içerisinde demokrasinin en iyi rejim olduğu söylenir. Çünkü halkın iradesi yönetime yansımaktadır diye de gerekçe gösterilir. Bunun iki nedeni var diyor ilgilileri; halk, tercihlerini kendisi oluşturur ve çıkan kararlar da konsensüs seviyesi açısından en doğru kararlar olarak topluma anlatılır.
Aslında toplumdaki insanlar da tek tek birer bitki gibidir. Ne ekildiği de ne biçileceği de önceden bellidir. Bu determinist anlayış insanlar için de geçerlidir. Toplumlar da kitle iletişim araçları olan tv kanalları, gazeteler ve diğer etkileme kurumları vasıtasıyla şekillendirilebilir. İşte itiraz burada başlıyor; eğer bu şekillendirmeyi belli merkezler yapıyorsa, insanların iradesi bağımsız değildir diyen siyasi analistler yorumlarını sergiliyorlar.
Bu analistlere göre demokrasi adına duyulan ses, esas itibariyle halkın orijinal sesi değildir. Yani insanlar birtakım güç odaklarınca şekillendiriliyorsa, alınan kararlarda halkı değil, o güç odaklarını aramak gerekir. Yani toplumsal milli irade denilen şeyi oluşturan toplum değil, esas itibariyle güç odakları olmaktadır.
Netice itibariyle “demokrasi dediğimiz şey, verilenin alınmasıdır” hüküm cümlesinin esas faili oluyor.
Bu güç odakları tarafından önce ülkelerin geleceğe yönelik politikaları belirleniyor, sonra da buna uygun siyasi yapı oluşturuluyor. Yani iktidara gelenler politika oluşturmuyor, hazırlanmış politikaya göre hareket ediyorlar. İşi bilimselleştirmek adına buna “ekonomi-politik” de diyebilirsiniz.
2002 genel seçimlerinde Genç Parti olmasaydı, DYP, ANAP ve MHP meclis dışında kalır mıydı? 2002-2013 arasında da o dev adımlar atılabilir miydi?
Bu politikaları kimler belirliyor? Bu ülkeden ülkeye değişiklikler gösterir. Bazılarında akademisyenler, bazılarında bürokratlar, bazılarında sermaye belirleyebilir. Tabi bu iş belli birikim ister, kolay bir iş değildir. Kıvrak zekalara ve çalışma hızı yüksek akıllara ihtiyaç vardır. Boşuna “ Ya filozoflar devlet başkanı olmalıdır, ya da devlet başkanları filozof olmalıdırlar” dememişler.
Son zamanlarda popülaritesi artan Putin ve Rusya üzerinden örneklendirmeyi yapalım.
Öncelikle bir ülkede sistem değişikliğine neden olan bu tip kararlar ülke içinde de ülke dışında da alınabilir. Bu konu devletlerin ekonomik ve politik güçleri ile ilgilidir.
1989 yılında komünizmin iflasından sonra 1992 yılında SSCB'nin dağılmasını gerektiren ortada bir gerekçe mi vardı, yoksa halk mı böyle istiyordu? Hiç biri de değil. Zaten konu kamuoyunda tartışılmamış, ancak bir güç merkezi hem ülkenin hem de dünyanın geleceğini şekillendirme yolunu açmıştır. SSCB'nin dağılma sürecinde birçok yeni devlet bağımsızlığını ilan ederken, komünist idare de aniden şekil değiştirerek dünyaya açılmıştır. Neden?
Çünkü Rusya'daki komünizm idaresi ve ideolojisi ile dünya korkutularak birçok ülke ABD’nin yanında ve emrinde kümelenerek çoğalıyordu. Rusya yeni yapılanma yoluna giderek ABD etrafında oluşan bu kümelenmenin önüne geçmiş olamaz mı? Nitekim plan tutmuş ve ABD dünyadaki prestijini kaybetmeye başlamıştır. Çünkü komünist Parti ortadan kaldırılmış olduğundan NATO üyelerinin “komünizm geliyor” sesini kısmıştır. Zannederim ABD ve Batı bu oyunu hazmedemedikleri için, yaşanmakta olan Rusya-Ukrayna savaşını ve gittikçe yoğunlaşan Çin-ABD rekabetini bu pencereden okumak mümkündür.
Günümüzde oluşturulmaya başlanan Şanghay ve BRICS oluşumlarına, tıpkı NATO’nun, IMF’nin ve Dünya Bankası’nın oluşum gerekçesi ve hedefleri gibi bakmak gerekir mi acaba?
BRICS’yi oluşturan, Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika liderleri, 2023 yılında Güney Afrika'da düzenlenen 15’inci zirvede, bloğu genişletme kararı aldı.
Güney Afrika lideri, yaptığı açıklamada Suudi Arabistan, Birleşik Arap Emirlikleri, İran, Mısır, Arjantin ve Etiyopya’nın 1 Ocak 2024’te birliğe üye olarak kabul edildiğini duyurdu.
BRICS’e katılmak için 19 ülkenin başvuruda bulunduğu bildirildi.
Dokuz Ağustos 2023 tarihinde toplanan G-20’nin sonuç bildirisine dikkatli bakıldığı zaman, ABD’nin dışında sesi yüksek çıkan birçok lideri ve ülkeyi görmek, bu düşüncemizi güçlendirmektedir.