18 MART bize çok şeyler öğretti.
Ne kadar Türk,
Ne kadar Müslüman,
Ne kadar insan olduğumuzu öğretti.
Çanakkale’nin bir destan olduğunu, destanların nasıl yazıldığını ve bize Türk’ün Türk’ten başka dostu olmadığını öğretti.
*
18 Mart 1915 tarihi Türk’ün yeniden var oluşu, yeniden dirilişidir.
Bu tarih defnedilmek istenilen ve “Hasta Adam” olarak tabir edilen bir milletin yeniden can bulması, yeniden diriliş tarihidir.
İngiltere Başbakanı Winston Churchill kendisine yöneltilen “Çanakkale’yi geçebilecek misiniz?” sorusuna verdiği cevapta…
“Beş dakikada Çanakkale’yi geçer, beş çayını da İstanbul’da içeriz” diyerek Türk milletinin o tarihteki güç ve kuvvetinin ne kadar zayıf olduğunu gözler önüne sermektedir.
Çanakkale elinde tüfeği, tüfeğinde mermisi olmayan, ancak yüreğinde vatan ve millet sevgisi yanan bir neslin yedi düvele verdiği insanlık dersidir.
Bu ders sonucu “Beş dakikada Çanakkale’yi geçer, beş çayını da İstanbul’da içeriz” diyen Winston Churchill "Biz, Çanakkale'de Türklerle değil Tanrı ile savaştık” diyerek Çanakkale’de aldığı dersi tarihin altın sayfalarına yazmak zorunda kalacaktı.
Winston Churchill’in aldığı bu dersten insanlık adına, hürriyet adına, demokrasi adına mangalda kül bırakmayan Avrupalıların ders alması gerekir ama onların çıkarları bütün değerlerin üzerinde olduğundan böyle bir olguyu göremezler.
Çünkü onlar insanlıktan, hak ve hukuktan bihaberdirler.
Onlar sadece istila eder, işgal ederler.
Demokrasi götürüyoruz palavraları ile bütün haklara tecavüz ederler.
*
Avrupalıyı böyle özetledikten sonra gelelim Müslüman ülkelerine.
Arapların bizleri arkamızdan vurmasını bir tarafa bırakırsak onları en iyi Ömer Hayyam tarif etmektedir. Ömer hayam bir rubaisinde der ki!..
Bir elde kadeh, bir elde Kur’an
Bir işimiz helal, bir işimiz haram.
Şu yarım yamalak dünyada
Ne tam kâfiriz ne tam Müslüman.
Bu tanımdan sonra dönüp de bir, bir İslam ülkelerine bakalım. Bakalım hele kaç ülke kendi ayakları üzerinde insan gibi yaşamasını biliyor?
Hiç bakmayın göremezsiniz.
Hepsi biri birini boğazlamakla meşgul,
Tetiği çekende “Allahuekber” Diyor, mermiyi yiyende.
Öldürende “Allahuekber” Diyor ölende.
Köle ruhlu toplumlardır bunlar.
*
Ayaklarının üzerinde duramazlar.
İlle ki birilerinin boyunduruğu altında yaşamaya alışkındırlar.
Saddam’a tapan Irak halkı Amerika’nın attığı kementle Saddam’ın heykelini yıktıklarında attıkları sevinç çığlıkları o toplumun ne kadar dengesiz, ne kadar cahil ve ne kadar kör ve nankör olduklarını göstermiyor muydu?...
Bu sadece bir örnektir.
Suriye’ye baktığımızda tarihin tekerrürden ibaret olduğunu görebiliyoruz.
Demek ki!..
Tarihlerinde Atatürk gibi bir liderleri olmayan Cumhuriyet’e düşman, demokrasiden haz almayan aklı fikri çıkarlarında ve uçkurda olan toplumların kendi hürriyetlerini yaşamaları asla mümkün değildir...
Onlar kula kul olmaktan hoşlanırlar. Bu yüzden Atatürk’ten ve onun kurduğu Türkiye Cumhuriyetinden haz almazlar.
Cumhuriyet rejimi ve demokrasi onların kölelik ruhunun önüne geçmeye yeterli değildir.
*
Gelelim 18 Mart’a…
Yazımızın girişinde de değindiğimiz gibi 18 Mart sadece vatanımızın kurtuluşu ile sınırlı değildir. 18 Mart aynı zamanda arımızın, namusumuzun, gönderde dalgalanan bayrağımızın, minarelerde okuduğumuz ezanların kurtuluşudur.
Çünkü hürriyeti olmayan milletlerin inançlarını yaşamaları mümkün değildir.
Eğer ki 18 Martta Çanakkale geçilseydi bu gün bayrak olmazdı gönderde, çan çalardı minarede, Ayşe’nin adı Suzi, Hasan’ın adı Hans olurdu.
Ne hürriyetimiz ne istiklalimiz olurdu.
Bize hürriyet ve istiklalimizi sağlayan o büyük lider Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarının “Ben sizlere ölmeyi emrediyorum” emrine tereddütsüz itaat eden kınalı kuzuların ruhları şad, mekânları cennet olsun.
Onlara minnettarız.
Onları unutmamamız, o ruhu her zaman ve her zeminde yaşamamız bu duygularla sözde değil özde “Ne Mutlu Türk’üm Diyene…” dememiz gerekiyor.
Dağlarda taşlarda bu ifadeyi silmemiz değil yazmamız gerekiyor.
Çünkü istiklal ve hürriyetimizin reçetesi bu sözün özündedir.
İzin verirseniz bu günkü yazımızı DUA başlıklı şiirimizdeki bir dörtlüğümüzle bitirelim.
İlahi beni bayrağımdan,
Bir karış toprağımdan.
Arımdan, onurumdan
Ayırmayasın yarabbi.
Rabbim necip milletimi dalgalanan bayrağımızdan, bir karış toprağımızdan, arımızdan, onurumuzdan ve dahi namusumuzdan mahrum eylemesin.
Sağlıcakla kalın, hayırla kalın.
*///*