Değerli okurlarım!..
Zaman zaman basiretim bağlanır iki satırlık bir köşe yazısı yazamam. Sayfamda boş kalınca üzülürüm. Bu üzüntümü gidermek için bu gün eski defterleri karıştırmaya başladım.
VE…
10 Eylül 2013 tarihinde Elazığ Nurhak Gazetesinde yazdığım bir yazıyla karşılaştım.
Günümüze ve yaşantımıza uygunluğu nedeniyle yeniden yayınlamaya karar verdim.
Buyurun birlikte okuyalım.
*
Siz ey değerli okurlarım!..
Siz, siz olun da sevgili dostum Sami Çeşme kardeşimin dediklerini unutmayın. Ne diyor dokuz köyden sürülen deneyimli tekaüt müdür Sami Çeşme?
Diyor ki!...
Sabah gideceksin işine,
Akşam geleceksin eşine,
Karışmayacaksın devlet işine…
*
Sizde zinhar karışmayın devletlûların işine,
Hele yazarçizerseniz, hele ki gazeteci iseniz sakın ola ki suya sabuna dokunmayasınız.
“Hay, hay” diyeceksiniz, “Peki, efendim” diyeceksiniz, “Baş üstüne” diyeceksiniz.
Böylelikle fincancı katırını ürkütmeyeceksiniz…
İlle ki yazmak istiyorsanız altını, doları, repoyu yazınız, enflasyonun sıfırladığını yazınız,
Vatandaşın bir elinin yağda bir elinin balda olduğunu yazınız…
Olmadı havanın rüzgârlı olup olmadığını, ekinlerin derilip derilmediğini, ayvaların sararıp sararmadığını yazınız.
Olmadı Edebali’yi, Mevlana’yı, Yunus Emre’yi yazınız.
O da olmadı hükümetin icraatlarını, bürokratlarımızın, vekillerimizin, şehri eminimizin başarılarını yazınız.
Ne yaparsanız yapınız ama sakın ola ki zülfü yâre dokunmayınız.
*
Efendim bendeniz on yılı aşkındır Elazığ Nurhak ve Malatya Hâkimiyet Gazeteleri ile Elazığ Kanal 23 sitesinde zaman zaman her gün, zaman zamanda haftada üç gün yazılar yazarım. Yazdığım yazılarda ilimde ve ülkemde gördüğüm arızaları, halkımın muzdarip olduğu konuları, haksızlıkları, hukuksuzlukları dile getiririm.
Bunları dile getirirken de haliyle birilerinin nasırına basarım, yani zülfü yâre dokunurum.
A’ ya dokunursam Ali’nin,
V’ ye dokunursam Veli’nin,
İ’ ye dokunursam İsa’nın,M’ ye dokunursam Musa’nın, isyanlarını duyarım.
Sarılırlar telefona…
“Sen böyle yazmışsın,”
“Sen şöyle yazmışsın,”
“Niye yazdın, neden yazdın, niçin yazdın?..”derler…
Peki, ne yazayım,
Mevlana’yı Yunus’umu?
Yoksa Edebali’yi mi yazayım?..
Yoksa kuşları, böcekleri, ağaçları, yaprakları, esen rüzgârları mı yazayım?
Veya…
Şiir veya nesir tahlilleri mi yapayım?
Elime bir kırmızı kalem alıp şairlerin canına mı okuyayım?..
Ne yapayım?..
*
Memuriyetimiz devam etseydi Sami Çeşme kardeşimin dediği gibi…
Sabah giderdim işime,
Akşam gelirdim eşime,
Karışmazdım kimselerin işine,
Sallarım başımı, alırım maaşımı…
Ama olmuyor işte…
Karışmasan duramıyorsun.
Karışsan kovuluyorsun.
Şair demiş ya…“Bana benden olur her ne olursa // Başım rahat eder dilim durursa”
Bizim dilimiz durmayınca başımızda rahat etmiyor.
Bir yazımdan ötürü resmi bir kurumdan beni aramışlar eve girer girmez hanım bir heyecanla:
“Geldin mi?..”
Deyince bende sandım ki yolumu beklediğinden veya beni özlediğinden söylüyor. “Geldim, geldim” diyecektim ki devam etti hanım…
“Ben sana demedim mi günün birinde seni içeri atacaklar diye… İşte o gün geldi ….. Seni aradılar hadi git de anlat derdini” deyince:
“Allah dert vermesin hanım, merak etme sen… Beni içeri değil de dışarı atıyorlar” dedim.
Bu da gösteriyor ki bu âlemde Ne İsa’ya ne Musa’ya yaranıyorum.
Ah Sami Çeşme kardeşim ah…
Birilerine yaranabilmek için seninle ben bu alemde acaba ne yapmalıyız?..
İşte ben bunu bilemiyorum. 16 Eylül 2013.
TAZİYE:
Hankendili değerli kardeşim elli yıllık kadim dostum Mustafa Ay’ın kardeşi Mevlüt Ay’ın 10 Kasım 2023 tarihinde kaldırılan cenazesine katıldık.
Mustafa Ay kardeşime başsağlığı rahmetli kardeşine Yüce Rabbim ’den rahmetler diliyor beni haberdar eden Hankendi’ne götüren Harput Gazetesi imtiyaz sahibi değerli kardeşim Mustafa Doğan’a teşekkürler ediyorum.
*///*