Bir köyün bir çobanı varmış.
Bu çoban sürekli güttüğü koyunlara kart dadandı diye avazı çıktığı kadar bağırarak köylüleri yaylaya koştururmuş.
Her seferinde de bunun yalan olduğu anlaşılırmış.
Derken bir gün gerçekten sürüye kurtlar saldırır. Çoban yüksek bir yere çıkıp köye doğru “Tez yetişin sürüye kurt geldi, sürüye kurt geldi” diye bağırır ama hiçbir köylü bu sözün doğruluğuna inanmaz ve herhangi bir yardımda da bulunmazlar.
Netice mi?
Kurtların saldırısına uğrayan sürüde onlarca koyun telef olur.
* * *
Niye mi yazdım bu hikâyeyi sevgili okurlarım?
Günümüzde de hemen hemen her ay verilen müjdelere artık inanmadığımı belirtmek için.
Artık neye inanıp neye inanmayacağımızı bilemez hale geldik.
Yahu bu kadar müjde içerisinde hiç mi gerçekleşen bir müjde olmaz?
Petrol bulduk diyorlar akaryakıta zam geliyor.
Doğalgaz bulduk diyorlar doğalgaz faturaları hem elimizi hem cebimizi yakar hale geliyor.
Zamlar otomatiğe bağlanmış gibi…
Marketlerde yüzlerce ürünün fiyatının düştüğü müjde olarak verilir. Gidersiniz markete dün aldığınızı bugün alamazsınız. Fiyatların kanatlanıp uçtuğunu görürsünüz.
Hani nerede verilen müjdeler?
İnananlar inanıyor tabi…
* * *
Bu ülke bir zamanlar tarım ülkesiydi. Devasa Konya ovası gibi tahıl depolarımız vardı.
Tarımı bitirdik. Ukrayna’dan tahıl dolu gemilerin yola çıktığı müjdesini aldık.
Sevinelim mi üzülelim mi?
Veya bu hale neden düştüğümüze ağlayalım mı?
* * *
Müjdelerin ardı arkası kesilmiyor.
Nasıl olsa sallayanı da bol inananı da,
Dolar sekiz liradan on sekiz liraya çıkıyor bir müddet sonra on iki liraya inince davulu zurnayı alıp sokaklara dökülüyoruz.
Kendimiz çalıyor, kendimiz oynuyoruz.
Neredeyse tanesi yetmiş lira olan palamutun bolluğunu bile bize müjde olarak verecekler.
5-6 nüfuslu bir aileye 5-6 tane palamutu tanesi yetmiş liradan nasıl alacak nasıl yiyecek?
* * *
Müjdeler devam ediyor.
Ülkemizde var olan üç yüz elli cezaevine ilaveten otuz yedi adet cezaevi yapılacağı müjdesini bile duyduk.
Bu ülkede dört yüzü aşan ceza evlerine neden ihtiyaç duyulduğunu sormadık.
Bu dört yüz cezaevi yerine kırk tane fabrika yapılsaydı belki de bu kadar ceza evine ihtiyaç duyulmazdı öyle değil mi?.
* * *
Bir zamanlar bu ülkede bacası tüten, milyonlarca insanımıza aş ve iş kapısı olan fabrikalarımız ve tesislerimiz vardı?
Ne oldu bunlara?
274 adet fabrika ve altın yumurtlayan tesislerimiz satıldı.
64 milyar dolarlık özelleştirme yapıldı?
Ne oldu?
Yandı bitti kül oldu.
* * *
Her yalana inanıp her yalana kandığımız sürece bu aldatmaca furyası devam eder.
Öyle bir hale geldik ki artık kimse kimselere inanmıyor.
Doğrulara alışık olmadığımız için her yalan bize doğru geliyor.
Allah sonumuzu hayreylesin demekten başka da elimizden başka bir iş de gelmiyor.
*///*
