"İnsan için en zor olan şey, her gün insan kalmaktır."
Cengiz AYMATOV
"Dünyada yaratılan her şeyin emrine verildiğini ve yeryüzünde en üstün varlığın kendisi olduğunu fark eden insan, doğal olarak bu ayrıcalığı gönlünce tepe tepe kullanmak ister ve bunu baskın bir hak olarak görmeye başlar... Bu pencereden bakan insan, zaman içinde üstünlüğü sadece doğaya, hayvana, bitkiye karşı değil; kendi türünün teşkil ettiği toplum ve topluluklar arasında da gütmekten geri durmaz."
Merkezi yönetimle yerel yönetim el ele vermezse, dayanışma halinde olmazsa o şehre herhangi bir şey gelmez Hatay'a geldi mi? Şu an Hatay garip kaldı, mahzun kaldı. Ve akabinde Zonguldak'ta benzeri bir konuşma; Sayın Cumhurbaşkanı bunu bir parti genel başkanının siyasi söylemi olarak söylemiyor. Sizin Cumhurbaşkanınız olarak söylüyorum diyor...
Akabinde Malatya ilbayı kendisine durumdan vazife çıkarıyor, 6 Şubat anmalarına 3 günlük yasak getiriyor. Koruyuculuğuna soyunuyor Cumhurbaşkanımızın ihtiyacı varmış düşüncesiyle...
Korku ve acı insani reflekslerdir, acıya saygı duymak da... Acaba bu yasaklar kayıpları anmayı ve onlar için ağlamayı engelleyebildi mi?
"Ey taassuba tutulan, boyuna yerip kınamada, bir de sevgide kalmış kişi!
Akıllıca bir laf söylüyor, iç alemden bahsediyorsan, neden taassuptan dem vurmadasın?
Hilafette kapıp çırpma yok " (Mantık Al Tayr sayfa 31 482 -83- 84 beyitler)
Çünkü peygamber "Benim her dostum parlak bir yıldıza benzer... Yüzyılların hayırlısı benim yaşadığım yüzyıldır. Halkın en iyileri benim dostlarımdır... akrabamdır, beni sevenlerdir." demiştir.
Peki... halkın en iyisi, senin yanında en kötü ise, sana nasıl olur da görüş sahibi denilebilir?
Nasıl reva görürsün, peygamberin dostları haksız bir adamı canla başla kabul etsinler?
Onu peygamberin makamına çıkarsınlar? Bu batıl işi sahabe yapar mı hiç?
Taassup bir görüşe gereğinden fazla bağlanmak, şiddetle savunmak, bağnazlık, fanatik fikirleri ve düşünceleri tehlikeli olarak savunmak değil midir?
HARABAT EHLİNİ HOR GÖRME ŞAKİR
DEFİNEYE MALİK VİRANELER VAR
Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri
Osmanlıca bir kelime olan harabat ilk olarak harabe ya da virane anlamlarına gelir, diğer bir anlamı ise Meyhanedir. Harabat
Ehliyse; Kıyıda köşede kalmış, şekilcilikten uzak kimselere denir. Bu kişiler öze önem verir, iyi yaşamaktan ziyade hayatta kalmaya önem veren kişiliklerdir bunlar.
Tıpkı deprem bölgesinde hayatta kalmak için mücadele veren, saygıyı hak eden vatandaşlarımız gibi...
Bir önceki yazımda Arketiplerden bahsederken; kralların, sultanların ve mitolojik tanrıların kapı koruyucusu akrep - insanlar tavrı sergileyip öze saldıranlara cevap harabat ehlinden geldi gecikmeden...
"Oğlum, evladım futbolcu olacağına artist olsaydın" dedi, kendisini koruyucu yerine koyan, geçmişteki icraatına ve birlikte yol yürüdüklerinin ithamlarına aldırmadan...
Çift başlı kartal tavrıyla "Siz kendi halkına ihanet etmiş, kendi partisi tarafından...
mafyavari bir şahsiyetsiniz” diyerek (sosyal medyada detayını okuyabilirsiniz) kehanet bildiren bir elçi gibi, viranelere malik definelerin sesi oldu milli formayı şerefle taşıyan, terleten Gökhan ZAN kardeşimiz …
Bir de gitsinler diye yol gösterdiklerinizden; biz ülkemizde kalacağız asla gitmeyeceğiz demelerine kılavuz bir şarkı sözü ile cevap vermek isterim.
Eski defterleri artık kapatıp,
Bembeyaz bir sayfa açabiliriz.
Yine kanatlanıp mavi göklere,
Güneşli günlere uçabiliriz.
Ben seninle o yıllara o yıllara o yıllara yeniden varım
Ben seninle o yollara o yollara o yollara yeniden varım,
Anka gibi küllerimden küllerimden küllerimden
Tekrar doğarım.
Yeniden varım yeniden varım
Ben yine varım
Yeniden yaparım…
Ülkemin güzel insanlarıyla...
Bilinsin ki aptallaşmanın en kolay yolu merak etmeyi bırakmaktır
(Dr. Anooshirvan MIANDJI)
Not: Yeniden Varım değerli dost Fatih KISAPARMAK'a aittir.